De eerste paar dagen

Hier zitten we dan op ons heerlijke dakterras, na onze eerste nacht slapen. De nacht hebben we niet allemaal even goed geslapen. Anne had ruzie met de klamboe, die kwam nog net niet naar beneden zetten. Vera was helemaal lek gestoken, ondanks dat ze haar hele klamboe dicht had gemaakt en Natalie had last van het tijdsverschil, waardoor ze vroeg wakker was. maar nu zitten we hier helemaal fris en fruitig, opgeknapt met een heerlijke douche. EEN KOUDE DOUCHE. Hier waren we gelukkig op voorbereid, achteraf viel de douche wel mee. Het is heerlijk afkoelend.

We hadden alleen het probleem dat we helemaal niks in huis hadden, wat moesten we nu eten?? gelukkig zagen we dat onze buren een broodjes zaak hadden. dus daar gingen we heen. We kregen een warm welkom en als echt Kaaskoppen, wilden we allemaal een broodje met kaas. Hier waren de Surinamers het niet mee eens, dus kregen we van alles voorgeschoteld om te proeven. iedereen had zijn keus gemaakt, de een een broodje pom en de ander een broodje met Surinaamse vis. Ze vroegen of wij er peper en zuur op wouden. Als Nederlanders wouden we dat natuurlijk wel, alleen daar hadden we al snel spijt van. De peper is hier heel heel scherp, alleen de zuur is wel lekker (dat is bij ons gewoon komkommer).

Na onszelf een beetje geïnstalleerd te hebben, kregen we een rondleiding door de stad van onze huisbaas. Zodat we gelijk de hoognodige boodschappen konden doen, zoals chocolade natuurlijk :). Vera met haar liefde voor muziek wou graag een gitaartje kopen, dus wij met onze huisbaas op zoek naar een muziekwinkel. In de winkel zagen we alleen maar dure gitaren, maar de man achter de balie vertelde dat er over 10 dagen een goedkope gitaar zou binnen komen. Daar wou Vera nog wel even op wachten.

Verder deze dagen hebben we veel gezwommen. Bij het zwembad bij ons in de buurt hebben we Tara ontmoet, een leuke spontane meid en een echt feestbeest. Tara loopt stage bij Jenny tours, dit is een bedrijf dat uitjes organiseert. De dag erop zijn we nog even naar de vreemdelingendienst geweest om ons visum te verlengen. Jammer genoeg moeten we nog een keer voor ons mkv (machtiging tot kort verblijf) op pad. Vrijdag de 6e gingen we naar het ziekenhuis voor een kennismakingsgesprek, daar kregen we dan eindelijk onze buurvrouw/ contactpersoon in het echt te zien. Waar we al 2 jaar mailcontact mee hadden gehad. Een vriendelijke Surinaamse vrouw met een goed gevoel voor humor. Bij dit kennismakingsgesprek mochten we de afdelingen uitkiezen waar waar we ons graag op wilde oriënteren. Onze eerste indruk van het ziekenhuis is dat het een heel mooi verzorgt ziekenhuis is en je ook veel in de buitenlucht loopt.

Deze dagen hebben we ontzettend veel nieuwe indrukken opgedaan, Suriname is veel mooier dan dat we hadden verwacht. De mensen zijn allemaal zeer vriendelijk en het land is erg mooi. Om het land nog meer te ontdekken, hebben we gelijk voor ons eerste weekend een trip geboekt naar de Brownsberg. hierover vertellen we in ons volgende blok.

Liefs,
Anne, Natalie en Vera